ഹരിസുധാലഹരി - ഗുരുതോഷിണി - ശ്ലോകം 72

<--മുൻപിലത്തേത്                                  തുടക്കം                                         അടുത്തത് ->

"ത്വം മാം പാലയ ശീഘ്രമെന്നുരുവിടാൻ ഭാവിച്ചിടും സേവകൻ

ത്വം മാമെന്നു പറഞ്ഞിടുന്നതിനുമുൻപങ്ങെത്തി നാഥാ ഭവാൻ

അമ്മർത്ത്യന്നഖിലാമയ പ്രശമനം ചെയ്വൂ പരം തുഷ്ടനാ-

യിമ്മട്ടാശ്രിതവൽസലത്വമവിടേക്കല്ലാതെയില്ലാർക്കുമേ"

പദാർത്ഥം:
ത്വം = അങ്ങ്
മാം = എന്നെ
പാലയ = കാത്തുരക്ഷിക്കണേ
ശീഘ്രം = വേഗം
എന്നുരുവിടാൻ ഭാവിച്ചിടും = എന്ന് പറയാൻ ഭാവിക്കുന്ന
സേവകൻ = ഭക്തൻ
ത്വം മാമെന്നു പറഞ്ഞിടുന്നതിനു മുൻപ് = അങ്ങ് എന്നെ എന്ന് പറയുന്നതിനു മുൻപ്
അങ്ങെത്തി നാഥാ ഭവാൻ = അവിടെ നാഥനായ അവിടുന്നെത്തി
അമ്മർത്ത്യന്ന് = ആ മനുഷ്യന്
അഖിലാമയ = മുഴുവനും കഷ്ടതകളും
പ്രശമനം = പൂർണ്ണമായി നീക്കൽ
ചെയ്വൂ പരം തുഷ്ടനായ് = ഏറ്റവും സന്തോഷവാനായി ചെയ്യുന്നു
ഇമ്മട്ട് = ഇതുപോലത്തെ
ആശ്രിതവൽസലത്വം = ആശ്രയിക്കുന്നവരിൽ കരുണയുള്ള അവസ്ഥ
അവിടേക്കല്ലാതെയില്ലാർക്കുമേ = അങ്ങക്കല്ലതെ ആർക്കും ഇല്ല.

ശ്ലോകാർത്ഥം:
അങ്ങ് എന്നെ കാത്തുരക്ഷിക്കണേ വേഗം എന്ന് പറയാൻ ഭാവിക്കുന്ന ഭക്തൻ അങ്ങ് എന്നെ എന്ന് പറയുമ്പോഴേക്കും നാഥാ, ഏറ്റവും സന്തോഷവാനായി അങ്ങ് അവിടെയെത്തി ആ മനുഷ്യന് എല്ലാ കഷ്ടതകളും പൂർണ്ണമായി ഇല്ലാതാക്കുന്നു. ഇതുപോലെയുള്ള ആശ്രിതവാൽസല്യം അവിടേക്കല്ലാതെ ആർക്കും തന്നെ ഇല്ല.

വ്യാഖ്യാ:
“ഭവാനി ത്വം ദാസേ വിതര…” എന്ന സൗന്ദര്യലഹരി ശ്ലോകരീതിയിലുള്ളതത്രെ ഇത്. യഥാർത്ഥ ഭക്തൻ തന്റെ പ്രാർത്ഥന മുഴുവൻ ഉച്ചരിക്കുക കൂടി വേണ്ടെന്നു സാരം.