Monday, April 13, 2015

ഹരിസുധാലഹരി - ഗുരുതോഷിണി - ശ്ലോകം 62

“മുക്തന്മാർ ശുകനാരദാദികളഹോ ത്വന്നാമസങ്കീർത്തനാ-
സക്തന്മാരുടലേന്തിടുന്നു തവമാഹാത്മ്യം സ്തുതിച്ചീടുവാൻ
ഭക്തന്മാർക്കു ഭജിപ്പതേ പരമാമാം ലക്ഷ്യം ചിദാനന്ദമി-
ത്യുക്തം ഭക്തിരസാർത്ഥമായവരഹം പോലും വരിപ്പൂ ഹരേ”

പദാർത്ഥം:
മുക്തന്മാർ = സംസാരസാഗരത്തിൽ നിന്നും മോചനം ലഭിച്ചവർ,
ശുക നാരദാദികൾ = ശുകൻ, നാരദൻ മുതലായവർ
അഹോ = അത്ഭുതം
ത്വന്നാമസങ്കീർത്തന = അവിടുത്തെ നാമം പാടുന്നതിൽ
ആസക്തന്മാർ = അത്യധികമായ അഭിനിവേശമുള്ളവർ
ഉടലേന്തിടുന്നു = ശരീരം സ്വീകരിക്കുന്നു (ജന്മമെടുക്കുന്നു.)
തവ = അവിടുത്തെ
മാഹാത്മ്യം = മഹിമ
സ്തുതിച്ചീടുവാൻ = പാടിപുകഴ്തുവാൻ
ഭക്തന്മാർക്ക് = ഭക്തിയുള്ളവർക്ക്
ഭജിപ്പതേ = ഭജനം ചെയ്യുന്നതു മാത്രമാണ്
പരമമാം = ഏറ്റവും മുകളിൽ, അങ്ങേയറ്റത്തെ
ലക്ഷ്യം = ലക്ഷ്യം
ചിദാനന്ദമിത്യുക്തം = ചിദാനന്ദം (ബ്രഹ്മാനുഭൂതി) എന്ന് പറയപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു
ഭക്തിരസാർത്ഥമായ് = ഭക്തിയുടെ രസം നുകരാൻ
അവർ = അങ്ങിനെയുള്ള ഭക്തന്മാർ
അഹം = പ്രപഞ്ചം
പോലും വരിപ്പൂ = പോലും സ്വീകരിക്കുന്നു
ഹരേ = അല്ലയോ മഹാവിഷ്ണൂ.


ശ്ലോകാർത്ഥം:
അവിടുത്തെ നാമങ്ങൾ പാടുന്നതിൽ ആസക്തിയുള്ള ശുകൻ നാരദൻ മുതലായി സംസാരത്തിൽ നിന്നും മോചനം നേടിയവർ അവിടുത്തെ മാഹാത്മ്യം പാടിപുകഴ്ത്തുന്നതിനുവേണ്ടി ജന്മമെടുക്കുന്നു.
അല്ലയോ ഹരേ, ഭക്തന്മാർക്ക് ഭജനം ചെയ്യുന്നതു തന്നെയാണ് ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ടത്. അതിന്റെ ലക്ഷ്യം ചിദാനന്ദം / ബ്രഹ്മാനന്ദം തന്നെ എന്നു പറയപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഭക്തിയുടെ ആ രസം വീണ്ടും നുകരുവാൻ വേണ്ടി അവർ, ‘അഹം’ അ മുതൽ ഹ വരെയുള്ളത്, പ്രപഞ്ചം, ഭവം സ്വീകരിക്കുന്നു.


വ്യാഖ്യാ:
ഗുരു ഈ ശ്ലോകത്തിൽ മുൻപ് ആവർത്തിച്ചതുപോലെ, ഭക്തിയുടെ രസം വിവരിക്കുന്നു. ശുകൻ നാരദൻ മുതലായവർ മുക്തന്മാരാണ്. അവർ വിഷ്ണുവിന്റെ അപദാനങ്ങൾ പാടി നടക്കുകയായിരുന്നു. അതിനാണ് അവർ ജന്മമെടുത്തതു തന്നെ. ഭക്തന്മാർക്ക് പരമമായ ലക്ഷ്യം ഭജിക്കുന്നതാണ്. അതിന്റെ ഫലമായി ചിദാനന്ദം അഥവാ ബ്രഹ്മാനന്ദം എന്ന ലക്ഷ്യത്തിൽ അവർ എത്തിച്ചേരുന്നു. ഇത് ഋഷിപ്രോക്തമത്രെ. ഭക്തിരസം നുകരുവാൻ വേണ്ടി അവർ വീണ്ടും ഭവസാഗരം (അഹം) സ്വീകരിക്കുന്നു. ‘അ’ എന്ന ആദ്യത്തെ അക്ഷരം മുതൽ ‘ഹ’ എന്ന അവസാന അക്ഷരം വരെയുള്ള എല്ലാ അക്ഷരങ്ങളുടെയും എല്ലാവിധ ചേർച്ചകളാലുമുണ്ടാകുന്ന പദങ്ങൾക്ക് ഉള്ള അർത്ഥങ്ങൾ മാത്രമേ ഈ പ്രപഞ്ചത്തിലുള്ളൂ. അങ്ങിനെ എല്ലാ പദാർത്ഥങ്ങളും അടങ്ങിയതുകൊണ്ടാണ് ‘സംസാരം’ സമ്യക്കായ സാരം, എന്നും ഭവം അറിയപ്പെടുന്നത്. ആ ഭവം വീണ്ടും വീണ്ടും സ്വീകരിക്കാൻ ഭക്തന്മാർക്കുള്ള ഉൽസാഹം ഭക്തിയുടെ രസം തന്നെ വീണ്ടും വീണ്ടും നുകരാൻ വേണ്ടിയാണ്.

ഗുരുനാഥനുമായുള്ള ചില സംഭാഷണങ്ങളിൽ, ‘എനിക്ക് മോക്ഷമൊന്നും വേണ്ടാ, വീണ്ടും വീണ്ടും ജനിച്ച് ദേവിയെ പൂജിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നാൽ മതി’ എന്ന് പറയാറുള്ളതോർമ്മ വരുന്നു.

No comments:

Post a Comment

അഭിപ്രായം